قرآن تنها منبع سنت است، اساس تمدن و منشأ معرفت آن است. قرآن در چهارده قرن گذشته موجب اکثر جنبشهای اجتماعی و سیاسی بوده است. همه جنبشهای تجدید معاصر که در جهان معاصر اسلام تأثیر گذاشته‌اند، از فهم قرآن و روش تفسیر آن خارج شده‌اند. جنبش ملی و استقلال‌گرایی در مراکش با اسلام در انقلاب ریف در مراکش، جنبش آزاد‌سازی ملی در الجزایر، حرکت سنوسی‌ها و عمر مختار در لیبی، ارتباط دانشمندان الجزایر، دانشمندان زیتونه و اتحادیه‌ی قروی‌ها در تونس، همچنین در شرق کشورهای عربی جنبش مهدیه در سودان، کواکبی در شام و افغانی در مصر به اسلام مربوط بود.
برعکس آنچه در اروپا روی داد، سکولاریسم[1] در اسلام بر اصلاح دینی پیشی گرفت، چیزی که عواقب وخیمی بر تحوّلات سیاسی جوامع اسلامی برجای گذاشت. نادر هاشمی طرح مسأله‌ی مبارزه‌ی لاییسیته را در غیاب اصلاحات فراگیر عقیدتی، در مقاله‌ی زیر مورد نقد و واکاوی قرار می‌دهد. عبدو فیلالی انصاری[2] یکی از روشنفکران فرهیخته‌ای است که درحال حاضر به نظریه‌پردازی درباره‌ی رابطه‌ی اسلام با دموکراسی اهتمام جدّی می‌ورزد.
یکی از مشکلات بزرگی که دعوت اسلامی معاصر بدان مبتلا شده است؛ عقب‌ماندگی عقلانیت برنامه‌ریزی و سازمانی است که شرع آنرا واجب و زمان آنرا ایجاب نموده است. بسیاری از افرادی که به این بیماری گرفتار می‌شوند برآنند تا نظم‌ناپذیری خود را موجه جلوه داده و توجیه شرعی نمایند.
تا پاییز سال1967م میسر نشد استاد مالک بن نبی را از نزدیک ملاقات کنم یا با اندیشه‌های وی آشنا شوم. در آن زمان به عنوان استادیار در یکی از دانشگاههای ایالت تگزاس آمریکا کار می‌کردم. در سمیناری که در شرق آمریکا برگزار شد، یک دوست سودانی، نسخه‌ای از کتاب " شروط النهضة" مالک بن نبی را به من داد، آن را در کیفم گذاشتم تا بعداً بخوانم.
مسئله‌ی شورا یکی از مسائل بسیار مهم و حیاتی در اسلام است و در این سطور نمی‌توان تمام ابعاد آنرا بررسی نمود و لیکن آب دریا را گر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل